Er zijn van die dagen ... Deze ochtend kwamen we terug van de douches bij de camper en bleek de deur niet meer open te kunnen. Daar sta je dan, in T-shirt, blote voeten in slippers en 9 graden! De deuren van de cabine natuurlijk ook op slot en alle spullen (sleutels, telefoon, geld, papieren) in de camper. Bij de receptie wisten ze maar een oplossing, de locksmith. Die kwam na een half uurtje en kreeg uiteindelijk de cabine open. In het slot van de camperdeur bleek een bout afgebroken, maar uiteindelijk kunnen we de deur met de zg deadbolt nof afsluiten zodat de vakantie gewoon verder gaat. Kosten bedroegen $ 120 die we natuurlijk van de verhuurder terug proberen te krijgen. Met flinke vertraging richting Acadia NP in noord Maine vertrokken. De najaars kleuren beginnen al wat te verschijnen en eind van de middag bezochten we nog een leuk vuurtorentje.

Vandaag besloten om door te rijden naar Acadia, het lijkt ons toch wel de moeite waard. Bij het visitors centrum een kaart opgepikt, verder niets gevraagd en ook de kaart maar oppervlakkig bestudeerd. Een flinke rondweg met allerlei uitzichtpunten, dat zag er goed uit. Na enkele mijlen op een smalle weg een bord: maximale hoogte 10 feet. Tja dat gaat niet lukken als je minimaal 13 voet nodig hebt! Stond natuurlijk op de kaart, maar daar hadden we toen niets meer aan. Dan maar keren (aan beide kanten van de weg was een inham in het bos, we waren niet de eersten) en terug. Toiny had niet zo'n zin om met de shuttle bus tde rondrit te maken, dus terug en alvast richting west gereden.

Tijdens het ontbijt huppelde via de openstaande deur een chipmunk naar binnen. Hij leek zelf verbaasd over zijn brutaliteit dus snel naar buiten weer. Vandaag westwaarts richting de White Mountains in New Hampshire. De hele dag US Hwy 2 gevolgd. Weinig verkeer (zondag) en ook de stadjes leken uitgestorven. Bewolkt weer met af en toe wat spikkels. De kleuren beginnen nu echt te komen, ongelooflijk al die verschillende tinten. Maine bestaat voor 90% uit bos, en de varieteit in bomen (en dus ook in herfstkleuren) is enorm.We hebben de hele dag zitten te genieten tijdens het rijden in een rustig tempo (tussen de 70 en 80 km/uur). Onderweg ook nog een ommetje naar een zg "covered bridge"gemaakt, die in New England nog in grote getalen voorkomen. Net voor de White Mountains een camping opgezocht, morgen de bergen in.